W niedzielę 24 marca 2024 r. w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej odbył się spektakl z cyklu Teatr Jednego Aktora. Na scenie wystąpili: jedna z najwybitniejszych polskich aktorek – Maja Komorowska oraz jeden z najbardziej wszechstronnych polskich pianistów swojej generacji – Paweł Kamasa.
Publiczność miała okazję usłyszeć wiersze i prozę Cypriana Norwida, Adama Mickiewicza, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Wisławy Szymborskiej oraz mazurki, nokturny, walce, balladę i barkarolę Fryderyka Chopina.
Paweł Kamasa i Maja Komorowska
Spektakl rozpoczął Mazurek B-dur op. 7 nr 1 Vivace. W dalszej części programu znalazły się utwory:
- Mazurek Szopena Władysław Broniewski,
- W mojej ojczyźnie Czesław Miłosz,
- Pan Cogito myśli o powrocie do rodzinnego miasta Zbigniew Herbert,
- Mazurek a-moll op. 7 nr 2 Vivo ma non troppo,
- Mazurek f-moll op. 7 nr 3 sotto voce. Con anima,
- Mazurek As-dur op. 7 nr 4 Presto ma non troppo,
- Czarne kwiaty Cyprian Kamil Norwid,
- Listopady Władysław Broniewski,
- Nekrolog Cyprian Kamil Norwid,
- Nokturn H-dur op. 62 nr Andante,
- Fortepian Chopina Cyprian Kamil Norwid,
- Nokturn E-dur op. 62 nr 2 Lento,
- List George Sand do François Rollinat (Rolina),
- Monolog dla Kasandry i Akrobata (fragment) Wisława Szymborska,
- Walc Des-dur op. 64 nr 1 Molto vivace,
- Hymn Juliusz Słowacki,
- Do Mariana Sokołowskiego Cyprian Kamil Norwid,
- Stepy Akermańskie Adam Mickiewicz,
- Walc cis-moll op. 64 nr 2 Tempo giusto,
- W Szetejniach Czesław Miłosz,
- Przed zapaleniem choinki – Powrót Konstanty Ildefons Gałczyński,
- Góra Czesław Miłosz,
- Walc As-dur op. 64 nr 3 Moderato,
- Notatki z nieudanych rekolekcji paryskich Konstanty Ildefons Gałczyński,
- Stary profesor Wisława Szymborska,
- Bez Tadeusz Różewicz,
- Modlitwa Cyprian Kamil Norwid,
- Ballada As-dur op. 47 Allegretto.
Maja Komorowska – aktorka, komentuje występ w Opinogórze oraz wspomina pracę na planie filmu „Katyń”:
„Bardzo jesteśmy poruszeni – i tym miejscem, rzeczywiście jest tu wspaniale – i publicznością. Kiedy jechaliśmy to się zastanawiałam jak ludzie tu przyjadą, była cała sala i balkon, słuchali pięknie, a poza tym z panią Marią Topczewska, która napisała scenariusz byliśmy poruszeni bo cały scenariusz był odbity – każdy na siedzeniu miał nie tylko to, co ja mówię po kolei, ale cały scenariusz.
Niezwykła praca, niezwykłe serce, wszystko od nagrania głosu, światła, mikrofonów, wszystko i wszyscy, którzy nas otaczają – rzeczywiście przepięknie pomyślane. Myślę, że w tą Niedzielę Palmową to dla mnie jest wielka radość.”
Maja Komorowska
W związku ze zbliżającym się świętem – Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, które jest obchodzone w dniu 13 kwietnia zapytaliśmy aktorkę o film „Katyń” w którym grała rolę profesorowej Marii.
„To był dla nas wszystkich bardzo ważny film. Poza tym z mojej rodziny po stronie mamy, wiele osób zginęło właśnie w Katyniu. Dla mnie to było takie poczucie, że mogę taki hołd złożyć. Wszyscyśmy bardzo to przeżywali. Myślę, że to był ważny film Andrzeja Wajdy.”
Paweł Kamasa i Maja Komorowska
Paweł Kamasa – pianista, o repertuarze spektaklu i wrażeniach z Opinogóry:
„Utwory były dobierane wspólnie z panią Mają Komorowską. Chodziło o dobór z jednej strony słowa do muzyki, z drugiej strony również odpowiedniej muzyki do tego wyboru, którego pani Maja wspólnie z panią Marią Topczewską, która właściwie stworzyła scenariusz tego spotkania, dobrać.
To był proces takiego powstawania pewnej dramaturgii, drobnych rzeczy, krótszych rzeczy, bo są mazurki, są też i walce, ale są dwa piękne, długie ostatnie nokturny Chopina, które pojawiają się właśnie w okolicach Fortepianu Chopina Norwida, więc to wszystko ma swój sens i dramaturgię.
Paweł Kamasa
To tyle o doborze repertuaru, natomiast zawsze jesteśmy zachwyceni tak różnym odbiorem, bo każde miejsce ma inną publiczność i każda publiczność inaczej słucha. My też jesteśmy oczywiście każdego dnia w innej dyspozycji, to jest jasne. Natomiast tutaj przyznam, że czuliśmy bardzo oboje i to podkreślała pani Maja, takie aktywne słuchanie i to bardzo się udziela nam na scenie, bardzo niesie nas i pomaga. Przyznam, że pod tym względem był to zupełnie wyjątkowy wieczór.
Jestem tutaj pierwszy raz, jestem absolutnie zachwycony tym miejscem. Nie było jakoś okazji i nigdy tutaj jeszcze nie występowałem. Jestem szczęśliwy, że to się mogło odbyć i jestem pod ogromnym wrażeniem tego obiektu, tego jak to jest wszystko utrzymane. Wiadomo już dużo dalej niż okolice Opinogóry, że dzieją się tu rzeczy bardzo piękne artystycznie, dlatego jestem bardzo rad, że mogłem tutaj również zawitać.”
Maja Komorowska
Maja Komorowska (Maria Tyszkiewicz) urodzona 23 grudnia 1937 roku w Warszawie. Wybitna aktorka teatralna, filmowa oraz pedagog. Profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, z uczelnią tą związana od 1983 roku. W 1960 roku ukończyła Wydział Aktorski (Oddział Lalkarski) krakowskiej PWST. Debiutowała w 1960 roku w krakowskim Teatrze Groteska.
Należała do zespołu Teatru 13 Rzędów w Opolu – przekształconego w 1962 roku w Teatr Laboratorium – pod kierunkiem Jerzego Grotowskiego. Wystąpiła w pierwszym wariancie Akropolis oraz zagrała rolę Tarudanta w Księciu Niezłomnym. Następnie weszła do zespołu wrocławskiego Teatru Współczesnego, a później Teatru Polskiego we Wrocławiu.
Od 1972 roku jest w zespole Teatru Współczesnego w Warszawie. Pracowała z wieloma wybitnymi reżyserami teatralnymi oraz filmowymi, między innymi: Erwinem Axerem, Maciejem Englertem, Jerzym Grotowskim, Jerzym Jarockim, Helmutem Kajzarem, Jerzym Krasowskim, Krystyną Skuszanką, Bohdanem Korzeniewskim, Krystianem Lupą, Krzysztofem Warlikowskim, Krzysztofem Kieślowskim, Tadeuszem Konwickim, Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Zanussim, Edwardem Żebrowskim.
Grała w wielu filmach, takich jak: Życie rodzinne, Za ścianą, Bilans kwartalny, Rok spokojnego słońca, Cwał w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, Dekalog I w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego oraz Wesele, Panny z Wilka, Katyń w reżyserii Andrzeja Wajdy. Stworzyła ponad 30 znaczących ról w spektaklach teatru telewizji.
Otrzymała wiele nagród polskich i zagranicznych za wybitne kreacje aktorskie, m.in. Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski – styczeń 2011 na Wawelu, oraz francuskie insygnia Komandora Orderu Sztuk i Literatury (listopad 2010) – przyznane przez Ambasadę Francji.
Maja Komorowska od lat angażuje się w sprawy społeczne, w czasach stanu wojennego pracowała w Prymasowskiej Radzie Społecznej oraz w Komitecie Pomocy Internowanym i ich Rodzinom, później w S.O.S z Jackiem Kuroniem. Jest członkiem Rady Hospicjum Onkologicznego.
W 1993 roku ukazała się jej książka – 31 dni maja (Wydawnictwo Tenten), w 2004 roku Pejzaż – rozmowy Barbary Osterloff z Mają Komorowską (Oficyna Wydawnicza Errata), a w 2014 Pytania, które się nie kończą – książka napisana z Tadeuszem Sobolewskim (wydana przez Mazowiecki Instytut Kultury we współpracy z Wydawnictwem Czuły Barbarzyńca Press).
Zdjęcia, tekst: Ciech24.pl
Źródło: Mazowiecki Instytut Kultury, Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej