W niedzielę 9 lutego 2025 roku w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej odbył się koncert nr 639 „Chopin i jego uczniowie”. W programie znalazły się kompozycje Fryderyka Chopina oraz jego uczniów: Karola Mikulego i Adolfa Gutmanna. Na fortepianie zagrała Weronika Chodakowska, a Piotr Polk wcielił się w rolę narratora, przybliżając publiczności poezję i epistolografię polskich romantyków. Wydarzenie nawiązywało do 19. edycji Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, która odbędzie się w dniach 2–23 października 2025 w Warszawie.
Weronika Chodakowska to artystka młodego pokolenia, która swoją pasję do muzyki klasycznej łączy z poszukiwaniem nowych brzmień i oryginalnych pomysłów muzycznych. W 2020 roku jej talent został doceniony na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Gloria Artis” w Wiedniu, gdzie otrzymała III Nagrodę, a rok później zdobyła II Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Leopold Bellan w Paryżu.
Pianistka występuje na prestiżowych scenach koncertowych, takich jak Filharmonia Szczecińska, Zamek Królewski w Warszawie czy Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego, zdobywając serca publiczności swoimi mistrzowskimi wykonaniami.
Weronika Chodakowska
Weronika Chodakowska jest również ceniona za swoje inicjatywy artystyczne, które mają na celu przywrócenie do życia zapomnianych kompozycji polskich romantyków. W 2023 roku zrealizowała projekt „From Lviv to Paris”, wydając album z premierowymi nagraniami kompozycji Karola Mikulego, ucznia Fryderyka Chopina. Monografia ta, będąca pierwszym na świecie albumem poświęconym w całości twórczości fortepianowej Mikulego, spotkała się z ogromnym entuzjazmem wśród krytyków i słuchaczy. Projekt zyskał uznanie na międzynarodowych konkursach, a samo wydanie albumu zostało wyróżnione w prestiżowym konkursie „Muzyczne Orły” w 2024 roku.
Dzięki swojej wszechstronności i unikalnemu podejściu do muzyki artystka kontynuuje karierę, prezentując repertuar Mikulego i innych kompozytorów XIX wieku. W najbliższych miesiącach pianistka ma w planach występy w Japonii, Francji, Wielkiej Brytanii i Włoszech, a w 2025 roku, w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizuje projekt „From Paris to Lviv”, który ma na celu promocję twórczości Mikulego w międzynarodowym kontekście. Jej wszechstronność, zarówno w klasycznym, jak i nowoczesnym repertuarze, czyni ją jedną z najbardziej obiecujących młodych artystek na współczesnej scenie muzycznej.
Piotr Polk to artysta o niezwykle różnorodnym dorobku. Jego kariera rozpoczęła się w młodości, kiedy to założył zespół rockowy Boss. Choć większość widzów zna go jako znakomitego aktora, który zdobył popularność w roli inspektora Oresta Możejki w kultowym serialu „Ojciec Mateusz”, Piotr Polk posiada również solidne podstawy muzyczne. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi, a wcześniej kształcił się w szkole muzycznej, gdzie rozwinął swoje umiejętności gry na akordeonie, fortepianie, perkusji i gitarze.
Kariera aktorska Piotra Polka rozpoczęła się jeszcze w okresie studiów, kiedy to wystąpił w roli Zygmunta III Wazy w serialu „Kanclerz”. Po studiach wyjechał do Francji, gdzie występował na deskach paryskich teatrów, a po powrocie do Polski zyskał dużą popularność dzięki występom w filmach i serialach takich jak „Miodowe lata”, „Plebania” czy „Lekarze”. Piotr Polk jest również znany z wielu ról dubbingowych, w tym postaci Remusa Lupina z serii filmów o Harrym Potterze oraz Zazu w nowej odsłonie „Króla Lwa”.
Jako narratora można go było usłyszeć także podczas koncertu „Chopin i jego uczniowie”, gdzie jego interpretacje romantycznej poezji i epistolografii dodały wyjątkowej atmosfery wydarzeniu, wprowadzając słuchaczy w świat muzyki Fryderyka Chopina i jego uczniów.
Weronika Chodakowska i Piotr Polk
Repertuar koncertu „Chopin i jego uczniowie” – autorskiego projektu Weroniki Chodakowskiej, ukazał zarówno geniusz Fryderyka Chopina, jak i wpływ, jaki wywarł na swoich uczniów. Popołudnie rozpoczęło Preludium Des-dur op. 28 nr 15, po którym zabrzmiał fragment „Świtezianki” Adama Mickiewicza.
Następnie publiczność usłyszała Balladę F-dur op. 38 Chopina oraz wybrane utwory Karola Mikulego: Preludium C-dur op. 9 nr 1, Etiudę B-dur op. 9 nr 3, Mazurka g-moll op. 2 nr 4 i Balladę B-dur op. 21. Poetycki akcent wprowadził wiersz Zygmunta Krasińskiego „Do kobiety”. Koncert zwieńczyły dzieła Adolfa Gutmanna: Ballada fis-moll op. 50 „Conte du soir” oraz Rondo-Valse As-dur op. 39 „La Sympathie”. Całości dopełniły listy Chopina do Juliana Fontany i Adolfa Gutmanna, czytane przez Piotra Polka.
Na bis Weronika Chodakowska wykonała „Rêverie” Karola Mikulego – utwór inspirowany folklorem rumuńskim.
W trakcie wywiadu Weronika Chodakowska – pianistka, podkreśliła wyjątkową atmosferę koncertu oraz entuzjastyczny odbiór publiczności:
„Świetnie mi się grało, czuć było tego romantycznego ducha. Wspaniałe przeżycie” – przyznała. Choć repertuar obejmował również utwory o mrocznym charakterze, artystka zaznaczyła, że „mroczność też jest elementem romantyzmu. W Balladzie F-dur mamy tajemniczy, ciemny nastrój, bardzo dużo dramatyzmu, który przeplata się z niewinnością i idylliczną atmosferą, jak w zinterpretowanej przez pana Piotra ‘Świteziance’ Mickiewicza. Myślę, że te dwie kompozycje wzajemnie się dopełniają”.
Mówiąc o emocjach zawartych w muzyce Chopina, pianistka podkreśliła ich uniwersalność. „Dla mnie piękno może być zarówno jasne, jak i mroczne – ma wiele odcieni. Zależy mi na tym, aby moje interpretacje oddały emocje, które są dla nas wszystkich wspólne. Radość, miłość, smutek, tragedia – życie to nie tylko chwile szczęścia, ale także momenty cierpienia, z którymi musimy się zmierzyć. Sztuka jest dla mnie sposobem na wyrażenie tych różnorodnych emocji. Myślę, że w muzyce Chopina zawarte są wszystkie uniwersalne uczucia.”– wyjaśniła.
Weronika Chodakowska
Weronika Chodakowska zdradziła również, że w swoim repertuarze ma już ponad sto utworów Chopina i każdy z nich darzy ogromnym sentymentem. „Mam w swoim repertuarze ponad 100 utworów Chopina, z których każdy darzę ogromnym uczuciem. Myślę, że tak właśnie jest – przynajmniej ja tak mam – że im dłużej gram dany utwór, tym bardziej go kocham. Gdybym miała wskazać kilka szczególnych dla mnie kompozycji, na pewno byłyby to Ballady. Uwielbiam wykonywać Balladę F-dur, ale również i tę w f-moll. Kocham Sonatę h-moll, ale także i mniejsze formy, takie jak Nokturn cis-moll op. pośmiertne, który dla mnie jest absolutnym arcydziełem. Mogłabym jeszcze wymienić wiele innych, bliskich mi dzieł Chopina, w tym mazurki, walce czy koncerty. Jest ich naprawdę sporo.”
Pianistka podkreśliła, że to ona jest autorką projektu „Chopin i jego uczniowie” i opracowała scenariusz koncertu, jednak zaznaczyła również wkład Piotra Polka. „Jestem autorką projektu ‘Chopin i jego uczniowie’, sama stworzyłam i opracowałam scenariusz naszego koncertu. Jednak to pan Piotr zaproponował niezwykle piękny romantyk ‘Do kobiety’ autorstwa Zygmunta Krasińskiego, patrona tego wspaniałego miejsca.”
Odniosła się również do wizerunku Chopina i jego występów, zauważając, że sam kompozytor raczej unikał wielkich scen i dużych koncertów. „Dał ich w życiu raptem około 30, zdecydowanie bardziej wolał kameralne występy. Natomiast, jeśli przyjrzymy się jego wizerunkowi, to zauważymy, że bardzo lubił luksusowe rzeczy, takie jak na przykład drogie rękawiczki. Garderoba była dla Chopina istotnym aspektem, który odzwierciedlał jego elegancję i dbałość o detale. Natomiast jeśli chodzi o jego charakter, określiłabym go raczej jako bardziej neurotyczny – skierowany ku sobie, ku wewnętrznym przeżyciom.”
Weronika Chodakowska podczas gry na fortepianie w Muzeum Romantyzmu – Opinogóra Górna
Pytana o znaczenie muzyki Chopina w jej życiu, pianistka nie miała wątpliwości: „Muzyka Chopina to moje życie – żyję nią na co dzień. Kiedy przygotowuję się do koncertu, to nie jest tak, że po prostu ćwiczę na fortepianie, a potem odcinam się od muzyki i wracam do codzienności. Muzyka cały czas mi towarzyszy. Motywy i emocje w niej zawarte krążą w mojej głowie, przenikając różne warstwy mojego życia. Stanowią one integralną część mojej drogi – tej pięknej, ziemskiej podróży.”
Podczas koncertu artystka zaprezentowała swój wyjątkowy projekt – pierwszą na świecie monografię fortepianową Karola Mikulego, ucznia Chopina. „Dziękuję, że pyta Pan o album „From Lviv to Paris”, bo jest to dla mnie niezwykle ważna sprawa. To projekt, nad którego powstaniem czuwałam od samego początku do końca. Album jest absolutnie unikalny – to pierwsza na świecie monografia fortepianowa Mikulego. Wcześniej ukazywały się jedynie płyty z kilkoma jego kompozycjami obok dzieł innych twórców. Co więcej, większość z utworów utrwalonych na moim debiutanckim albumie to światowe premiery – jako pierwsza zarejestrowałam m.in. mazurki z opusu drugiego oraz większość miniatur z opusu dziewiątego.”
Pianistka opowiedziała również o okolicznościach powstania albumu, który został sfinansowany dzięki kampanii fundraisingowej. „Historia powstania tej płyty jest niezwykle ciekawa, jak już wspomniałam podczas koncertu. Projekt powiódł się dzięki przeprowadzonej przeze mnie kampanii fundraisingowej, czyli płyta nie powstała dzięki dotacjom, lecz dzięki mojemu zaangażowaniu w popularyzację twórczości Mikulego na koncertach i, co najważniejsze, dzięki wsparciu publiczności, która dostrzegła wartość moich działań. To był dla mnie wyraźny sygnał, że to, co robię, ma sens. Jeśli ludzie wspierają takie przedsięwzięcia, to znaczy, że naprawdę warto je realizować.”
Weronika Chodakowska zdradziła także, że pracuje nad kolejnym albumem, „From Paris to Lviv”, na którym znajdą się kolejne premierowe nagrania utworów Mikulego „równie piękne i warte odkrywania”.
Monika Salamon – Miłoboszewska – dyrektor Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej, Aldona Łyszkowska – Kierownik Działu Wydawnictw, Edukacji i Promocji, Piotr Polk, Weronika Chodakowska, Anna Cicholska – Poseł na Sejm RP VIII, IX, X kadencji.
Po koncercie odbyła się prezentacja obrazu „Zaloty Ułana” – Jan Czesław Moniuszko 1853, Wilno – 1908, Warszawa.
Syn kompozytora Stanisława. Od roku 1871 uczył się malarstwa w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W roku 1878 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Od 1880 stale mieszkał i pracował w Warszawie. Debiutował w roku 1879 na wystawie w warszawskiej Zachęcie. Później jeszcze wielokrotnie wystawiał w Zachęcie, w Salonie Krywulta, Salonie Ungra i Salonie Artystycznym, gdzie w roku 1905 odbyła się zbiorowa wystawa jego prac (ok. 50 obrazów). Wystawiał także w Krakowie, w Łodzi i w Kijowie.
Malował portrety, sceny rodzajowe, historyczne, historyczno-rodzajowe i religijne. Jego dzieła wyróżniają się dobrą kompozycją, barwnością, wyczuciem nastroju i stylu epok historycznych, przy czym najbliższe były mu czasy stanisławowskie i czasy Królestwa Polskiego. Dużo malował, ale obfitość dzieł powodowała obniżenie ich poziomu.
Zaloty ułana – scena z „Pana Tadeusza” – Jan Czesław Moniuszko
Zaloty ułana – scena z „Pana Tadeusza”, ok. 1906, olej, płótno; 58,0 x 45,0 cm. Muzeum Narodowe w Warszawie nr inw. MP 5104. Obraz jest ilustracją epopei „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Dzieło o tematyce stricte rodzajowej. Sceny obyczajowe i nastrojowe były tymi w których lubował się autor.
Tekst, zdjęcia: Ciech24.pl
Źródło: Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej.