Koncert wieńczący I Mistrzowskie Kursy Wokalne Mazovia Cantans – Sońsk

W niedzielne popołudnie 11 sierpnia 2024 r., kościół pw. św. Wita, Modesta i Krescencji w Sońsku wypełnili miłośnicy muzyki operowej. Tego dnia odbył się tam koncert wieńczący I Mistrzowskie Kursy Wokalne Mazovia Cantans. Wydarzenie zorganizowali: Dyrektor Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie – Robert Kołakowski, Proboszcz Parafii pw. św. Wita, Modesta i Krescencji – ks. kan. mgr Krzysztof Jaroszewski oraz Joanna Nawrot-Maciejowska i dr Piotr Maciejowski – Annapurna Art.

Wśród partnerów imprezy znaleźli się: Urząd Gminy Sońsk, Gminny Ośrodek Kultury w Gołotczyźnie, Bank Spółdzielczy w Raciążu, Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. A. Świętochowskiego w Gołotczyźnie.

W programie koncertu znalazły się arie, pieśni i duety polskiej i światowej literatury wokalnej w wykonaniu śpiewaków – artystów polskich scen operowych. Śpiewakom akompaniowały pianistki – dr Paulina Zarębska i Marta Misztal.

Na początku koncertu Jarosław Muchowski – Wójt Gminy Sońsk przywitał wszystkich gości i artystów oraz zapowiedział koncert. Następnie głos zabrał Robert Kołakowski – Dyrektor Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, który poinformował, że koncert poprzedziły Mistrzowskie Kursy Wokalne Mazovia Cantans, które odbywały się w Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie.

Kursy to kontynuacja festiwalu Mazovia Romantica – Europejskie Dni Muzyki Romantyzmu, który miał miejsce w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze oraz na dziedzińcu Zamku Książąt Mazowieckich w Ciechanowie. Robert Kołakowski zakończył przemówienie życzeniami wielu wspaniałych wrażeń z koncertu.

Prowadzący Prof. dr hab. Wojciech Maciejowski szczególnie serdecznie powitał prof. dr Izabelę Kłosińską – znakomitą śpiewaczkę, jedną z największych śpiewaczek w historii polskiej opery, która przyjechała do Gołotczyzny żeby poprowadzić warsztaty wokalne. Gorąco przywitał również Beatę Klatkę z Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, która całym swoim życiem i sercem jest zaangażowana w kształcenie młodych wokalistów i podzieliła się swoim doświadczeniem podczas kursu.

Następnie przytoczył słowa św. Augustyna: „Kto dobrze śpiewa, ten dwa razy się modli” i pokreślił, że kształcenie wokalne i kursy mistrzowskie są kryterium dobrego śpiewu. Zapowiedział również, że program koncertu będzie bardzo zróżnicowany i wyraził nadzieję, że każdy odnajdzie w nim jakiś element, który go wzruszy, pobudzi do zadumy i zamyślenia.

W programie koncertu znalazły się między innymi pieśni, arie różnych kompozytorów, a klamrą spinającą całość była twórczość Stanisława Moniuszki.

Prof. dr hab. Wojciech Maciejowski przypomniał również, że organy często nazywane są „królem instrumentów” i zwrócił uwagę, jak pięknym i niezwykłym instrumentem jest głos ludzki:

„Jakże drobnym i delikatnym w swej budowie w porównaniu z tymi olbrzymimi organami. Potrafiący jednak w nieograniczony sposób przekazywać ekspresję i treść tekstów literackich operując barwą, skalą i siłą niedostępną innym instrumentom. Głos ludzki, który jak żaden inny instrument potrafi wzruszyć i uduchowić.

Jednak by w pełni operować możliwościami tego instrumentu potrzeba wieloletniej pracy, nie tylko w szkołach muzycznych, ale również podczas kursów, takich właśnie jaki mamy w tym roku w Gołotczyźnie. Głos ludzki to drobny instrument, który śpiewak zawsze ma przy sobie, którego nie można zostawić w hotelowej szafce i pójść na plażę.

Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że bycie śpiewakiem wymaga wielu wyrzeczeń i wiąże się z licznymi ograniczeniami w codziennym życiu, koniecznością utrzymania dobrej sprawności i kondycji oraz bardzo dynamicznym stylem życia.”

Prof. dr hab. Wojciech Maciejowski – pedagog śpiewu, prowadzący koncert

Koncert zakończyło przemówienie Joanny Nawrot-Maciejowskiej, która razem z mężem stworzyła projekt festiwalu Mazovia Romantica oraz wieńczących go kursów wokalnych Mazovia Cantans. Podziękowała ona za wsparcie samorządom: Samorządowi Województwa Mazowieckiego, Starostwu Powiatowemu w Ciechanowie, Miastu Ciechanów oraz Wójtowi Gminy Sońsk.

Zapowiedziała również, że jest już lista chętnych artystów, którzy wezmą udział w przyszłorocznych kursach. Podziękowała także ks. proboszczowi Krzysztofowi Jaroszewskiego za udostępnienie kościoła i serdeczne przyjęcie.

Podkreśliła również, że organizacja kursów byłaby niemożliwa bez wybitnych pedagogów prowadzących warsztaty i gorąco podziękowała im za podzielenie się wieloletnią wiedzą i doświadczeniem. Na koniec podziękowała wszystkim osobom zaangażowanym w organizację wydarzenia i oddała głos mężowi Piotrowi Maciejowskiemu, który przyłączył się do podziękowań.

Przedstawiła wszystkich wykonawców koncertu, a następnie oddała głos ks. kan. mgr Krzysztofowi Jaroszewskiemu, który podziękował organizatorom, artystom oraz partnerom wydarzenia i życzył dalszej owocnej pracy. Koncert zakończył się pięknymi dźwiękami muzyki sakralnej.

Kościół pw. św. Wita, Modesta i Krescencji w Sońsku

Wokalne kursy mistrzowskie Mazovia Cantans, których finałem był niedzielny koncert, odbywały się od 5 do 11 sierpnia w Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie w dworze Aleksandry Bąkowskiej. Kursy były kontynuacją czterodniowego festiwalu Mazovia Romantica – Europejskie Dni Muzyki Romantyzmu, który składał się z trzech koncertów w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze oraz uroczystej gali operowej na dziedzińcu Zamku Książąt Mazowieckich w Ciechanowie. To jedyne takie kursy na Mazowszu dające możliwość kompleksowej pracy nad dziełem wokalnym – zarówno pod względem technicznym, jak i interpretacją.

Wykładowcami byli wspaniali polscy pedagodzy śpiewu operowego: prof. dr Izabela Kłosińska, prof. dr hab. Wojciech Maciejowski, dr Piotr Maciejowski oraz pedagodzy pianiści: dr Paulina Zarębska i Marta Misztal. Gościem Kursu była Kierownik Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim-Operze Narodowej oraz Dyrektor Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. S. Moniuszki – Beata Klatka. 

„Osobiście jestem pod ogromnym wrażeniem. Cieszę się bardzo, że udało się wspólnie zorganizować to wydarzenie właśnie w gminie Sońsk, w Gołotczyźnie, przy oczywiście wsparciu Samorządu Województwa Mazowieckiego, Pana Marszałka, Pana Dyrektora Muzeum, księdza proboszcza oczywiście, który udostępnił świątynię. Niezwykłe, piękne wydarzenie, jestem bardzo wzruszony i cieszę się, że miało tutaj miejsce.

Na pewno będę chciał kontynuować w przyszłości tego typu wydarzenia kulturalne, bo one rzeczywiście ubogacają bardzo życie kulturalne, społeczne na terenie naszego samorządu i wiem, że warto również pokazywać tą inną stronę rozrywki w takiej postaci – muzyki klasycznej, operowej, śpiewu. To niezwykle ciekawe i ważne wydarzenie.”

„Zostałam zaproszona do udziału w ostatnich dniach warsztatów. Obserwowałam pracę pedagogów z młodymi adeptami śpiewu i sama też zostałam poproszona o spotkanie i udzielenie rad młodym śpiewakom. Rad dotyczących aplikowania do programów operowych, układania CV, notek biograficznych, orientowania się w świecie operowym, aplikowania do konkursów wokalnych.

Mam nadzieję, że te rady się przydadzą młodzieży, a sama za swojej strony muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem wspaniałej pracy i świetnej organizacji – nieprawdopodobnej wprost organizacji Pani Joanny Nawrot-Maciejowskiej i Piotra Maciejowskiego, pracy pedagogów – Pani Profesor Izabeli Kłosińskiej, Pana Profesora Wojciecha Maciejowskiego i Piotra Maciejowskiego. I naprawdę zaangażowania i wspaniałej pracy młodych śpiewaków, którzy pięknie popisali się tutaj w kościele.

Ten koncert był świetnie ułożony, dramaturgia koncertu była znakomita. Myślę, że publiczność i zgromadzeni wierni mieli okazję do wielu, wielu wzruszeń.

Wiem, że Pani Profesor Kłosińska, która jest szefową castingu u nas w Teatrze, widzi już niektórych spośród tych młodych śpiewaków na scenie Teatru, ja też mam nadzieję, że niektórzy z tego grona być może będą kiedyś aplikowali do Akademii Operowej Teatru Wielkiego i Konkursu Moniuszkowskiego, który zaplanowany jest już w przyszłym roku.”

Izabela Kłosińska, Beata Klatka, Joanna Nawrot-Maciejowska

„Kształcę młodych śpiewaków, przygotowuję ich do zawodu i wprowadzam na scenę z racji mojego zawodu dyrektora castingu. A tutaj na kursie prowadziłam kurs, miałam lekcje z młodymi śpiewakami, którzy szykują się do tego zawodu, chociaż niektórzy z nich już śpiewają zawodowo, ale zawsze śpiewak potrzebuje takiej fachowej uwagi. To jest zawód, w którym kształcimy się całe życie.

Cały czas trzeba dbać o to, żeby utrzymać głos w należytej dyscyplinie technicznej, higienie technicznej. Żeby to było śpiewanie takie, które nie jest śpiewaniem inwazyjnym na zasadzie, że śpiewam nieprawidłowo technicznie i później coś dzieje się z głosem. Po to jest to szkolenie, żeby móc na przykład wytrzymać na scenie 3,5-godzinne przedstawienie bez żadnych problemów zdrowotnych, jeśli chodzi o struny głosowe i dlatego śpiewak potrzebuje od czasu do czasu takiej kontroli.

Tak się dzieje na całym świecie i taka jest specyfika tego trudnego zawodu, chociaż przeciętnemu słuchaczowi tak się wydaje, że to jest ot tak sobie wyjść i zaśpiewać. Niestety nie, bo to, żeby zaśpiewać i śpiewać (przynajmniej ja śpiewałam ponad 45 lat na scenie), to trzeba mieć technikę i wiedzieć jak to robić, żeby nie zaszkodzić głosowi i strunom głosowym. Dlatego odbywają się takie kursy, na których szkolimy, uświadamiamy śpiewaków, prowadzimy ich głos, uczymy właściwie oddychać, dbać o właściwą emisję dźwięku, żeby ten dźwięk miał od piana czyli cichego śpiewania, do forte – głośnego śpiewania, żeby ten głos miał nośność, a przede wszystkim, żeby był prawidłowo prowadzony, bez żadnych szkód ze strony niewłaściwej techniki wokalnej.

Tu jest bardzo wiele ciekawych głosów. Zresztą jedna z uczestniczek, zanim przyjechałam na ten kurs, nie wiedziałam, że ona tu będzie, miała u mnie przesłuchanie w Teatrze Wielkim do roli Suzuki w „Madame Butterfly” Giacoma Pucciniego i będzie śpiewała partię Suzuki. Takie jest moje zadanie, żeby wyławiać młode talenty i pomagać im w rozwoju zapraszając ich na deski Teatru Wielkiego, teatru który słynie z tego, że ma największą scenę operową świata.

Na scenie Teatru Wielkiego można w pełnej kubaturze na środku sceny postawić mediolańską La Scalę, zarówno wszerz, wzdłuż i na wysokość. To jest tak ogromna scena, na tą scenę przejeżdżają najwięksi realizatorzy, to jest scena bardzo znana z tego, że posiada fenomenalne warunki techniczne i jest ogromna. Gdy ktoś zadebiutuje na naszej scenie, to już jestem spokojna o jego przyszłość, oczywiście jak zadebiutuje i dobrze brzmi na tej scenie.

Bardzo jestem zadowolona, bo dwójka, która wykonywała duet to są bardzo młodzi śpiewacy i bardzo się cieszę, ze się ośmielili. Muszę powiedzieć, że sami to sobie wyreżyserowali, więc jestem pod dużym wrażeniem. Świadczy to o tym, że mają fantazję, rozumieją o czym śpiewają, w jakim kontekście śpiewają ten duet. Oczywiście śpiewak operowy oprócz tego, że musi mieć głos, musi mieć świetną technikę, musi być również świetnym aktorem.

Ja wyszłam w ogóle z jazzu, nie znałam nut, miałam fantazję i od dziecka miałam głos, to dostałam od Boga. Dużo śpiewałam jazzu z profesjonalnymi jazzmanami będąc w szkole ogólnokształcącej, zapraszali mnie na różnego rodzaju koncerty, bo się dowiedzieli, że jest taka dziewczyna, która śpiewa. Miałam przyjemność śpiewać z Andrzejem Jagodzińskim na ich jubileuszach, wielu koncertach. W pewnym momencie koledzy powiedzieli: Słuchaj masz tak dużą skalę w głosie, że ciebie szkoda na takie śpiewanie.

Na wydziale wokalnym Akademii Muzycznej był wydział dla tak zwanych „ludzi z ulicy”, czyli takich, którzy nie mają wykształcenia muzycznego teoretycznego. Stanęłam, powiedziałam sobie, że będę parodiować śpiewaczkę i dostałam maksymalną liczbę punktów. Będąc w Akademii Muzycznej, po drugim roku dostałam się już do Teatru Wielkiego i stamtąd rozpoczęła się moja kariera. Studia trwają 6 lat, ja już po drugim roku byłam solistką Teatru Wielkiego, to była wielka sensacja i tak się to zaczęło. Tam na tej scenie i nie tylko, śpiewałam na wielu scenach świata, jest wiele nagrań moich z muzyką Góreckiego, Pendereckiego. Lutosławskiego.

Dokonałam wielu nagrań, oprócz mojego repertuaru operowego, który jest ogromny, również wykonywałam muzykę oratoryjno-kantatową, czyli współpracowałam właściwie ze wszystkimi filharmoniami na terenie Polski i w ten sposób wzbogacałam swój repertuar. Cieszę się, że miałam taką szansę i miałam takie możliwości, bo to bardzo wzbogaca wrażliwość muzyczną.

Kierunek uczenia jest ten sam, tylko że to pokolenie tych wielkich mistrzów niestety już odeszło. Teraz trzeba znowu czekać jakieś pokolenie, żeby wykształcić kolejnych mistrzów. Dlatego są potrzebni śpiewacy z dużym dorobkiem artystycznym, z doświadczeniem, by móc uczyć młodych śpiewaków pracy w tremie, ponieważ trema do końca towarzyszy śpiewakowi w tym zawodzie. Trzeba nauczyć się śpiewać w tremie, bo czasami ktoś ma świetny głos, wychodzi i paraliżuje go trema i mając wszelkie warunki głosowe nie egzystują w tym zawodzie.

To jest bardzo ważne żeby uczyć ich wszystkiego: zachowania, właściwego żywienia, śpiewak musi być bardzo zdrowy i mieć świetną kondycję tak jak bokser, bo to jest permanentny trening, tak samo bokser – nie będzie trenować to po prostu go nie ma. Tu jest tak samo.”

„Plan był bardzo napięty. Mieliśmy codziennie 9 godzin zajęć. Każdy z uczestników miał co najmniej 2 godziny indywidualnych zajęć z pedagogiem i z pianistą. Duży wysiłek ,wszyscy trochę zmęczeni, ale zadowoleni. W sumie zostało zakwalifikowanych 18 osób.

Każdy taki koncert, jeżeli jest jeszcze w pięknej świątyni, jaką jest tutejszy kościół. Wspaniała publiczność, jesteśmy pod wrażeniem, że tak dużo osób przyszło i wytrwało do samego końca tego długiego koncertu z dość trudnym repertuarem. Myślę, że ta wzajemna relacja publiczność-wykonawca tutaj była zdecydowanie wyczuwalna. Bardzo jestem zadowolony.”

Prof. dr hab. Wojciech Maciejowski

Wykładowcy kursu:

– to wybitna polska sopranistka, od 2015 roku kierownik obsady Opery Narodowej. Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie i zadebiutowała zawodowo rolą Musetty w Cyganerii. Jej repertuar obejmuje ponad 40 czołowych partii operowych oraz bogaty zbiór dzieł oratoryjnych i kantatowych, od baroku po muzykę współczesną.

Na Wielkim można ją było usłyszeć w rolach Cio-Cio-San w Madamie Butterfly, Mimi w Cyganerii, Roxany w Królu Rogerze, Małgorzaty w Fauście, Violetty w Traviacie, Elżbiety w Don Carlosie, Neddy w Pagliacci, Hanny w Strasznym dworze , Donna Elvira w Don Giovannim, Micaëla w Carmen, Hrabina w Weselu Figara.

Występowała w teatrach operowych Europy, Azji i obu Ameryk oraz w takich salach koncertowych jak Concertgebouw, Philharmonie Berlin, Musikverein, Victoria Hall czy Carnegie Hall, śpiewając z Berliner Philharmoniker, BBC Symphony Orchestra, London Chamber Orchestra, Chicago Symphony Orkiestra, Orkiestra Filharmonii w Petersburgu, Orkiestra Filharmonii Moskiewskiej, Moskiewskie Wirtuozi Władimira Spivakowa i Johann Strauss Ensemble der Wiener Symphoniker. Śpiewała pod okiem takich dyrygentów jak: Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Kazimierz Kord, Antoni Wit, Jacek Kaspszyk, Jan Krenz, Gabriel Chmura, Eri Klas, John Neschling, Lyndon Woodside, Michael Zilm, Marc Soustrot, Jan Latham-Koenig, Hanns-Martin Schneidt, Gustavo Dudamel i Valery Gergiev.

Izabela Kłosińska jest odnoszącą sukcesy śpiewaczką koncertową, wykonująca takie dzieła jak Stabat Mater Dvořáka, Szymanowskiego i Pergolesiego, Wielką Mszę c-moll Mozarta, Requiem Verdiego, Magnificat Bacha czy IX Symfonię Beethovena. Słynie z interpretacji m.in. partie sopranowe w oratoriach Góreckiego (III Symfonia „Symfonia pieśni żałosnych”), Kilara (Missa pro tempo, Magnificat) i Pendereckiego (Polskie Requiem, Siedem bram Jerozolimy, Credo, Pasja według św. Łukasza, Te Deum).

Nagrała na płytach CD i DVD większość utworów Krzysztofa Pendereckiego. Jej nagranie Polskiego Requiem pod batutą Antoniego Wita otrzymało w 2006 roku japońską nagrodę. Ma na swoim koncie udaną współpracę z Orkiestrą Filharmonii Narodowej.

W 2000 roku wzięła udział w jubileuszowym tournée Orkiestry i Chóru Filharmonii Narodowej z okazji stulecia Filharmonii Narodowej, podczas którego wykonała Requiem Verdiego pod batutą Kazimierza Korda. Brała także udział w światowym prawykonaniu i nagraniu Missa pro tempo Wojciecha Kilara z okazji 100-lecia Filharmonii Narodowej. Często koncertuje z NOSPR, współpracowała ze wszystkimi orkiestrami polskiej filharmonii.

Związana z wieloma polskimi i europejskimi festiwalami (Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Festiwal w Maastricht, Festiwal Muzyki Współczesnej w Alicante i inne).

Izabela Kłosińska jest często zapraszana do zasiadania w jury wielu krajowych i międzynarodowych konkursów wokalnych, w tym międzynarodowych przesłuchań operowych NYIOP. Ceniona pedagog, od 2012 roku profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie i jeden z czołowych trenerów Akademii Operowej od chwili uruchomienia programu rozwoju talentów w Operze Narodowej. Jest członkiem komisji Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida i Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury.

W 2019 roku otrzymała Złoty Medal Gloria Artis „Za Zasługi dla Kultury”.

– urodzony w Poznaniu, przez 10 lat był chórzystą i solistą Poznańskiego Chóru Chłopięcego Jerzego Kurczewskiego. Jest absolwentem muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Podyplomowego Studium Dyrygenckiego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy oraz Wydziału Wokalno – Aktorskiego Akademii Muzycznej w Poznaniu (dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. Ewy Wdowickiej).

W 1990 był stypendystą Towarzystwa Mozartowskiego i Akademii Mozarteum w Salzburgu, gdzie pod kierunkiem prof. E. Häfligera i E. Tappy pracował nad interpretacją muzyki Mozarta.

Jest laureatem trzech nagród na Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari (1988) oraz I nagrody na Konkursie Moniuszkowskim w Warszawie (1989). Od 1988 roku współpracuje z teatrami operowymi w kraju (Poznań, Bytom, Kraków, Łódź, Szczecin) i poza granicami (Bruksela, Antwerpia, Monachium, Salzburg, Frankfurt a/Main, Praga, Berno). Występował także na znanych festiwalach muzycznych m.in. w Łańcucie, Kudowie, Brighton, Tokio, Pradze (Praska Wiosna), Wiedniu (Wiener Klassik), Salzburgu (Mozartwoche), współpracując z tak znanymi dyrygentami jak: Gerd Albrecht, Sylvan Camberling, Silvio Varviso, Hans Zender, Bernard Heitink, Stefan Stuligrosz, Tomasz Bugaj, Wojciech Michniewski, Tadeusz Wojciechowski, Jerzy Salwarowski. Na swym koncie ma liczne nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe w Polsce, Czechach, Niemczech, Belgii, Austrii i Stanach Zjednoczonych.

W latach 1999 – 2002 roku pełnił funkcję dyrektora artystycznego festiwalu Świnoujskie Dni Muzyki „Viva la Musica”.

Od 1996 roku prowadzi klasę śpiewu solowego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 2003 uzyskał w Akademii Muzycznej w Warszawie tytuł doktora habilitowanego sztuki. W 2010 otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 2008 do 2015 pełni funkcję Dziekana Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Poznaniu. Prowadzi mistrzowskie kursy wokalne oraz uczestniczy w pracach jury międzynarodowych konkursów.

– wspaniały śpiewak młodego pokolenia, wykładowca Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Absolwent poznańskiej Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w klasie prof. Wojciecha Maciejowskiego. W 2021 roku ukończył studia III stopnia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Knetiga, uzyskując stopień doktora sztuki. Jako asystent współpracuje z poznańską Akademią Muzyczną.

Od 2013 do 2018 roku był uczestnikiem programu Kształcenia Młodych Talentów „Akademia Operowa” przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Współpracuje m.in. z: Orkiestrą Polskiego Radia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Filharmonią Wrocławską, Filharmonią Poznańską, Filharmonią Pomorską, Filharmonią Opolską, Filharmonia Bałtycką czy Sinfonią Varsovią. Jako solista występował na deskach Teatru Wielkiego w Poznaniu, Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Opery Bałtyckiej, Opery Krakowskiej oraz Warszawskiej Opery Kameralnej.

Wykonuje również muzykę oratoryjno-kantatową m.in.: Requiem, Litaniae Lauretanae, Mszę c-moll, Mszę Koronacyjną Mozarta, Pasję wg św. Jana Bacha, Die Schöpfung Haydna, Mesjasza Händla, Mszę G-dur Schuberta, Te Deum K. Kurpińskiego, Oedipus Rex, Les Noces, In memoriam of Dylan Thomas Strawińskiego czy Credo Pendereckiego. Swoje umiejętności doskonalił na kursach prowadzonych przez: Neila Schiccofa, Eytana Pessena, Matthiasa Rexrotha, Izabelę Kłosińską, Jerzego Marchwińskiego, Gerda Ueckera czy Sergieia Leiferkusa.

Współpracował z takimi dyrygentami jak: Łukasz Borowicz, Sylvain Cambreling, Gabriel Chmura, Patrick Fournillier, Michał Klauza, Jerzy Maksymiuk, Przemysław Neumann, Grzegorz Nowak, Marcin Sompoliński, Kery-Linn Wilson, Andriy Yurkevych.

– Dyrektor Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki oraz Kierownik AKADEMII OPEROWEJ Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie. Edukację muzyczną rozpoczęła w chórze dziecięcym Teatru Wielkiego w Warszawie prowadzonym przez Władysława Skoraczewskiego, śpiewaka operowego, harcmistrza, wybitnego pedagoga i wychowawcę pokoleń młodzieży muzycznej.

Ukończyła studia na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie fletu prof. Elżbiety Gajewskiej oraz studia podyplomowe public relations w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.

Pracowała jako flecistka w Polskiej Orkiestrze Radiowej (1991-1993) i Orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie (1993-1995), a w latach 1991-2012 także w stołecznych szkołach muzycznych jako nauczyciel gry na flecie (Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina i Zespół Państwowych Szkół Muzycznych nr 1).

W 2007 roku związała się z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, początkowo pracowała w dziale impresariatu. Od roku 2010 kieruje Programem Kształcenia Młodych Talentów AKADEMIA OPEROWA. W 2012 roku objęła stanowisko dyrektora Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki.

Zdjęcia, tekst, wywiady: Ciech24.pl

Źródło informacji o wykładowcach: Facebook.com – Mazovia Cantans – Mistrzowski Kurs Wokalny