Nasza córeczka ma 6 lat, od września 2023 r. idzie do zerówki. Mieszkamy w miejscowości Rąbież, Gmina Opinogóra Górna. Przez pierwsze 2 miesiące jej życia była pozornie zdrowym dzieckiem.
Urodziła się za wcześnie i braliśmy pod uwagę konsekwencje, ale nie aż tak poważne! Porażenie, możliwość życia przykutą do łóżka, morfina i poważne operacje u niespełna 4-miesięcznego maleństwa… Kiedyś usłyszeliśmy, że nie ma szans, dzisiaj walczymy o pierwsze kroki Oli!
Ola ma Porażenie mózgowe 4-kończynowe i padaczkę. Walczymy z całych sił, aby nasz skarb zaczął chodzić i poradził sobie w przyszłości. Cel, dla którego dzielimy się dzisiaj naszą historią, pozwoli jej pójść do przedszkola i chociaż trochę spróbować żyć NORMALNIE…
Ola Zielińska z mamą
Wesprzyj finansowo Olę Zielińską
Oleńki życie jest krótkie i bardzo trudne.
04.12.2016 przyszła na świat. Mimo że, Oleńka jest wcześniakiem z 32 tygodnia ciąży, to nic nie wskazywało, że to początek naszej bardzo trudnej drogi. Po miesiącu wróciłyśmy szczęśliwie do domu, jednak sielanka nie trwała zbyt długo.
Nasze dziecko zaczęło bardzo cierpieć i nikt nie potrafił jej pomóc. Wyginała się z bólu i prężyła, a łzy leciały strumieniami. Płacz Olci był tak absorbujący i męczący, że doprowadzał ją do bezdechów!
W poszukiwaniu pomocy jeździliśmy do specjalistów, robiliśmy wiele badań, jednak wszystko wskazywało, że bóle są związane z kolką i wzmożonym napięciem! Jak bardzo wszyscy się wtedy mylili…
Dopiero po dwóch miesiącach okazało się, że to torbiel jajnika, która miał aż 5 cm. Na początku wielkim problemem było znalezienie szpitala, które podejmie się leczenia. Wzbudzało to w nas frustracje i żal. Przecież ją boli, trzeba działać od razu! Ola cierpiała tak bardzo, że podawano jej morfinę. Centrum Zdrowia Dziecka ustabilizowało jej stan i przeprowadziło poważną operację.
Po takich przejściach myśleliśmy, że nie może być gorzej i trudniej. Jednak wtedy nasza walka dopiero się zaczynała i trwa do dziś. W 4 miesiącu życia zdiagnozowano 4-kończynowe porażenie mózgowe. Nigdy nie zapomnimy, gdy Ola miała 5 miesięcy, a pewna Pani Doktor powiedziała „musicie się pogodzić, Wasza córka będzie roślinką”.
Na szczęście wtedy nasza miłość do Oli wzbudziła zupełnie inną myśl: „zrobimy wszystko, poruszymy niebo i ziemię, aby było dobrze”. Gdyby nie walka, nie bylibyśmy w takim miejscu… Cuda się zdarzają i Olunia jest tego przykładem.
Niestety z biegiem czasu, na kolejne cuda przestaje starczać pieniędzy. Czasy się zmieniają i z wiekiem Oli rosną również koszty. Córka zaczęła wielopłaszczyznową i systematyczną rehabilitację, która trwa do dziś. Jest bardzo waleczna i pozytywnie nastawiona.
Bywają chwile, w których jestem bezradna. Pojawia się u Oli płacz i pytania — dlaczego nie bawię się jak tamte dzieci, dlaczego nie biegam z nimi?
Spustoszenie i regres spowodowała dodatkowo padaczka, która pojawiła się nagle niczym grom. Neurolodzy natychmiast włączyli leczenie, jednak w maju tego roku wystąpiły pierwsze napady. One spowodowały, że straciliśmy, to co córka wypracowała w ostatnim czasie.
ALE… Z pewnością się nie poddamy. Jeździmy na prywatne leczenie, rehabilitacje, turnusy i szukamy nowych rozwiązań, które będą dla naszej córki furtką do lepszego życia.
Jeżdżenie i życie na walizkach nie pozwala nam jednak na stabilizację. Dzięki własnej, małej sali ćwiczeń w domu Ola mogłaby dużo więcej ćwiczyć i może w końcu zacząć uczęszczać do przedszkola.
Marzymy o uspokojeniu naszego życia. Chcielibyśmy wiedzieć, że jej leczenia nie przerwie nasz brak pieniędzy. Chcielibyśmy chociaż trochę i chociaż na chwilę być pewnym przyszłości. Być na nią gotowym i bojowo nastawionym…
Pomożesz nam zapewnić córce lepszą przyszłość?
Wesprzyj finansowo Olę Zielińską
www.siepomaga.pl/ola-zielinska
Źródło informacji: https://www.siepomaga.pl/ola-zielinska