W dniu 11 października 2020r. w Oranżerii Muzeum Romantyzmu w Opinogórze odbył się 595 koncert z okazji roku papieskiego pt. „Myśleć sercem” (zdjęcia z koncertu poniżej). Bezpośrednią inspiracją do powstania projektu był słynny list Jana Pawła II do artystów.
Myśleć sercem jest odpowiedzią na wołanie Papieża do tych, którzy z pasją i poświęceniem poszukują nowych „epifanii” piękna, aby podarować je światu w twórczości artystycznej. Jest opisem zmagania Ducha na bezdusznej pustyni współczesnego świata. Odpowiedzią na troskliwe wołanie „Ducha nie gaście”.
Myśleć sercem świadomie odwołuje się do idei rapsodycznego misterium słowa. Idei tak bliskiej Janowi Pawłowi II: bez kurtyny i sceny, bez dekoracji, kostiumów i masek, bardziej za to skupionego, uduchowionego, sięgającego do wnętrza. Do misterium Słowa żywego i czystego. Jest jego ożywieniem. Ta archaiczna wydawałoby się dziś forma – jest jak naczynie, które wypełnione odpowiednimi treściami staje się zadziwiająco współczesnym, aktualnym przekazem. To swoisty dialog Proroka z Artystą. Dialog, w którym inspiracje Jana Pawła II na temat miłości, piękna, cierpienia, wolności czy śmierci wywołują artystyczny odzew, by dopełnić się w sercach i umysłach widzów, gdyż tylko dzięki ich uczestnictwu idea projektu może zostać odkryta.
W tym przenikaniu się romantycznego monologu Z. Krasińskiego czy St. Wyspiańskiego z XX-wieczną muzyką W. Lutosławskiego, pism A. Mickiewicza i J. Słowackiego z pieśnią K. Szymanowskiego i sonatą S. Prokofiewa, współczesnej poezji Z. Herberta z klasyką J. Haydna czy wreszcie mistycznych psalmów J. Donne’a z harmonią polifonii J. S. Bacha widać, że piękno i prawda są zawsze aktualne- współczesne i żywe.
Ten koncert jest jak podróż – od romantyzmu do współczesności – wspólna, artystów i publiczności, archetypiczna wędrówka poza czasem. Jest jak cytat z „Pieśni nad pieśniami”: „(…) idzie skacząc po górach” – po szczytach literatury i muzyki, nad bezduszną pustynią codzienności.
Dariusz Jakubowski – absolwent PWST w Warszawie (1984 r.). Wiceprezes Zarządu Związku Artystów Scen Polskich (2006-2014). Szerokiej publiczności znany z licznych ról w serialach i filmie. Trzydzieści lat związanych z Centrum Sztuki Studio w Warszawie, gdzie jako student IV roku zagrał w przedstawieniu „Affabulazione Passoliniego, w reżyserii Tadeusza Łomnickiego.
Oficjalnym debiutem artysty jest „Przedstawienie pożegnalne” Mullera w reżyserii Bogusława Lindy. Spektakl ten nagrodzono na festiwalu „Ateny Stolicą Kulturalną Europy” (1985). Aktor współpracuje także z Mazowieckim Teatrem Muzycznym. Odbył szereg tournee artystycznych. Występował na prestiżowych scenach i festiwalach teatralnych w Europie, a także w Izraelu, Australii, Japonii, na Tajwanie i w Singapurze.
Współpracował z teatrem niezależnym. Ta aktywność zaowocowała m.in. rolą Dionizosa w „Bachantkach” Eurypidesa na niezależnej scenie Southwark Playhouse w Londynie i na festiwalu Michaiła Czechowa w Forest Row (Anglia). Brał udział w produkcjach filmowych takich reżyserów, jak Krzysztof Kieślowski, Lech Majewski, Andrzej Konic, Janusz Majewski, Witold Orzechowski, Michał Rosa, Bogusław Wołoszański, Piotr Wereśniak, Maciej Ślesicki.
Często podejmuje współpracę z różnymi instytucjami muzycznymi. W Filharmonii Narodowej wykonał z Orkiestrą FN pod batutą Łukasza Borowicza partie narratora w „Pocałunku wieszczki” Strawińskiego, w „Historii Babara” Poulenca i „Najbardziej niewiarygodnej historii” Wernera. W Filharmonii Śląskiej w Katowicach wykonał partię narratora w „Piotrusiu i wilku” Prokofiewa.
Dariusz Jakubowski
Z Orkiestrą Sinfonia Varsovia realizował partię narratora w oratorium „Siedem ostatnich słów Chrystusa na krzyżu” J. Haydna, zaś na Festiwalu La Folle Journee partię narratora w „Historii żołnierza” Strawińskiego Dla Estrady Kameralnej Filharmonii Narodowej tworzył autorskie programy.
Jest twórcą autorskich spektakli, które prezentował m.in. w Rzymie pod honorowych patronatem Ambasadora RP przy Stolicy apostolskiej, teatrach i filharmoniach całej Polski. Wraz ze śpiewaczką Katarzyną Thomas jest twórcą Artystycznych Salonów.
Katarzyna Thomas – absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie. Jej zainteresowania i technika wokalna pozwalają na wykonywanie szerokiego repertuaru od późnego renesansu, aż po współczesność. Występowała zatem zarówno na festiwalach poświęconych muzyce współczesnej jak Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Festiwalach: Warszawskie Spotkania Muzyczne i Portrety Kompozytorów, jak i na Festiwalu Chopiniana w Łazienkach Królewskich w Warszawie, czy wielokrotnie na Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie. Dokonywała nagrań i koncertowała z Zespołem Muzyki Dawnej LEGE ARTIS, którego była współzałożycielką.
Koncertowała w Niemczech, Austrii, Francji, Włoszech i Szwajcarii. Zainteresowanie zaś teatrem zaowocowało występem w realizacji „Bachantek” Eurypidesa na londyńskiej scenie Sauthwark Playhouse i na festiwalu Michała Czechowa w Forest Row (Sussex).
Brała udział w prawykonaniach utworów kompozytorów współczesnych (choćby „Ze śpiewów domowych” na głos i fortepian Jarosława Siwińskiego) transmitowanych przez II program Polskiego Radia. Brała udział w muzykologicznej rekonstrukcji Kyrie e Gloria alla Pastorale Giovanni Riccieriego pod dyr. Prof. Giorgio Piombiniego na Festiwalu Muzycznym w Bolonii. Na zaproszenie Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Warszawie polską prapremierę poematu Sylwii Plath „Lady Lazarus” Daryla Runswicka.
Występowała w filharmoniach w całej Polsce i Europie. Wraz z aktorem (prywatnie męzem) Dariuszem Jakubowskim tworzy Salony artystyczno-literackie. Jest stryjeczną wnuczką Romualda Andrzeja Paszkowskiego herbu Zadora, lotnika RAF w formacjach 300 Dywizjonu Bombowego, uczestnika m.in. Bitwy o Anglię.
Katarzyna Thomas
Piotr Szafraniec – jako dziewięciolatek zadebiutował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, wykonując z Orkiestrą Capella Cracoviensis koncert fortepianowy Z. Kowalewskiego.
Studia pianistyczne odbył w latach 2008-2013 na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, pod kierunkiem prof. Jerzego Sterczyńskiego. Uczestniczył w Kursach Mistrzowskich „Vienna International Pianists” w konserwatorium wiedeńskim i stażu pianistów w Portugalii na Maderze.
Piotr Szafraniec
Koncertuje w Polsce i za granicą: Włochy, Francja, Portugalia, Czechy, Austria. Występował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, w Filharmonii Świętokrzyskiej w Kilecach, Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze, Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie., Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu, a także m.in. w Europejskim Centrum Artystycznym w Sannikach, w Ośrodku Chopinowskim w Szafarni, w Pałacu w Radziejowicach, w Teatrze Studio w Warszawie, w Teatrze Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim.
Laureat ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. w Krakowie, Warszawie, Żaganiu, Gorzowie Wielkopolskim, Stalowej Woli. Jest finalistą XVIII Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi, a także laureatem konkursu poświęconego pamięci Marka Grechuty.
Zdjęcia z koncertu w dniu 11.10.2020
Zdjęcia: Ciech24.pl