W niedzielę 13 sierpnia 2023 r. na scenie oranżerii Muzeum Romantyzmu w Opinogórze wystąpił duet: Dominika Ostałowska (poezja) i prof. dr hab. Marcin Tadeusz Łukaszewski (fortepian). Artyści przenieśli publiczność w świat epoki Romantyzmu poezją i utworami słynnych kompozytorów: Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszko, Ignacego Paderewskiego, Karola Kurpińskiego, Michała Ogińskiego i innych.
Fragmenty tekstów: Cypriana Kamila Norwida, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego: „Listu Do Delfiny Potockiej”, „Do Żony w Dzień Św. Elżbiety”, Kazimierza Wierzyńskiego recytowała znana aktorka teatralna i filmowa – Dominika Ostałowska, którą możemy kojarzyć z serialu telewizyjnego „M jak miłość” – jako Marta Wojciechowska-Budzyńska, córka Mostowiaków.
Dominika Ostałowska
Dominika Ostałowska – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. W 1994 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Była związana z warszawskimi teatrami Ateneum (1994–2000) i Powszechnym (2000–2012), od 2012 roku występuje w teatrze Studio. Za rolę Marianny w „Opowieściach lasku wiedeńskiego” Ödöna von Horvátha w reżyserii Agnieszki Glińskiej otrzymała nagrodę Feliksa Warszawskiego oraz Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza miesięcznika „Teatr” za sezon 1998/1999.
Zagrała m.in. w „Garderobianym” Krzysztofa Zaleskiego (1997), „Kobiecie z morza” Roberta Wilsona (2005), wielokrotnie występowała w spektaklach Anny Augustynowicz oraz Agnieszki Glińskiej. Za kreację Izabeli w „Miarce za miarkę” Augustynowicz (2007) została nagrodzona na międzynarodowym festiwalu KONTAKT i Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych.
Zagrała w wielu filmach, m.in. w „Łagodnej” Mariusza Trelińskiego, „Historiach miłosnych”Jerzego Stuhra, „Wojaczku” Lecha Majewskiego (nominacja w kategorii Najlepsza główna rola kobieca) „Daleko od okna” Jana Jakuba Kolskiego (nagroda Orzeł za najlepszą główną rolę kobiecą) oraz „Warszawa” Jarosława Gajewskiego (Orzał i Złote Lwy za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą).
Wystąpiła również w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji oraz w licznych słuchowiskach radiowych, za które była kilkakrotnie nagradzana, między innymi nagrodą na Festiwalu Dwa Teatry za rolę Lei w spektaklu Teatru Telewizji pt. „Dybuk”w reżyserii Agnieszki Holland i „Norymberga” w reżyserii Waldemara Krzystka.
prof. dr hab. Marcin Tadeusz Łukaszewski
prof. dr hab. Marcin Tadeusz Łukaszewski – pianista, teoretyk muzyki i kompozytor, urodzony w 1972 r. w Częstochowie. Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (obecnie UMFC) w Warszawie (1996) w klasie fortepianu prof. Bronisławy Kawalli, prof. Jana Ekiera i dr hab. Edwarda Wolanina, a także klasy kameralistyki fortepianowej prof. Bogny Hałacz.
W tej uczelni ukończył również studia podyplomowe: Wykonawstwa Muzyki Współczesnej (1998) w klasie fortepianu prof. SzabolcsaEsztényiego, Teorii Muzyki (2000) oraz Kompozycji (2016) w klasie prof. Mariana Borkowskiego. W 2005 r. uzyskał w AMFC stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o sztuce (promotor: prof. dr hab. Marek Podhajski), a w 2014 r. (w UMFC) stopień doktora habilitowanego sztuki muzycznej w dyscyplinie kompozycja i teoria muzyki. W grudniu 2021 r. otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.
Od 2011 r. prowadzi działalność badawczo-dydaktyczną w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, pracując na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki; jest kierownikiem Katedry Teorii Muzyki. Wcześniej pełnił funkcję kierownika Międzywydziałowego Zakładu Fortepianu Ogólnego, a następnie Katedry Edukacji Muzycznej. Jest członkiem Rady Dyscypliny Artystycznej oraz Rady Naukowej.
W latach 1996-2013 wykładał w specjalności Muzykologia na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wypromował troje doktorów (Emilia Dudkiewicz, Katarzyna Pietroń, Paweł Pasternak) i kilkudziesięciu magistrów. Był recenzentem w postępowaniach doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich.
Autorwielu książek, m.in.: Jak napisać pracę dyplomową o muzyce. Poradnik dla studentów i doktorantów kierunków muzycznych (Warszawa 2016), a także redakcji naukowej kilkunastu monografii wieloautorskich (z ostatnich: Poszukiwanie sacrum. Muzyka i filozofia życia Pawła Łukaszewskiego, Chopin University Press, Warszawa 2021). Opublikował blisko sto artykułów naukowych i ponad trzysta popularnonaukowych. Przedmiotem jego zainteresowań naukowych jest głównie polska muzyka fortepianowa oraz muzyka o tematyce religijnej.
Prowadzi działalność koncertową, występując zarówno jako solista, jak i kameralista. Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki fortepianowej twórców polskich (dokonał kilkudziesięciu prawykonań).
Dominika Ostałowska i prof. dr hab. Marcin Tadeusz Łukaszewski
Po zakończonym koncercie przed neogotyckim zameczkiem dyrektor Muzeum Romantyzmu w Opinogórze – Monika Salamon-Miłoboszewska odsłoniła rzeźbę upamiętniającą 100 rocznicę urodzin Zygmunta Krasińskiego.
Niedokończona tablica z białego marmuru z lat 1911 – 1912, autorstwa Włodzimierza Koniecznego, będąca wł. Muzeum Narodowego w Krakowie, była przeznaczona do Katedry Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny we Lwowie. Dół kompozycji tworzą trzy postaci kobiece, niby „Trzy psalmy” (Trzy psalmy z pięciu Z. Krasińskiego: Psalm miłości, nadziei i wiary), a w górnej części portret Zygmunta.
Odsłonięcie tablicy
W gipsowym projekcie nad trzema postaciami był jeszcze napis: /W • SETNĄ • ROCZNICĘ • URODZIN /MDCCCXII ~ MCMXII/
Konieczny Włodzimierz Fryderyk – rzeźbiarz, grafik, poeta oraz porucznik Legionów Polskich. Urodzony w 1886 roku w Jarosławiu, zmarł w 1916 roku w Polskiej Górze na Wołyniu. Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, rzeźby uczył go Konstanty Laszczka, a grafiki i malarstwa Józef Pankiewicz. Dzięki otrzymanemu stypendium kontynuował naukę podczas rocznego pobytu w Paryżu.
Po powrocie do Krakowa zaangażował się w organizację Warsztatów Krakowskich, działał w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. W 1914 Konieczny wstąpił do 1. Pułku Piechoty Legionów Polskich. Zginął podczas walk o Polską Górę pod Kostiuchnówką.
Przed śmiercią stacjonując na Wołyniu wyrzeźbił statuetkę legionisty, którą otrzymał w prezencie imieninowym 19 marca 1916 marszałek Józef Piłsudski, a z której w 1930 roku zrobiono pomnik w Radomiu. Włodzimierza Koniecznego pośmiertnie awansowano do stopnia kapitana i odznaczono Krzyżem Niepodległości oraz orderem Virtuti Militari V klasy.
Kolejne koncerty już wkrótce… Zapraszamy do odwiedzania strony internetowej Muzeum Romantyzmu w Opinogórze oraz fanpage na Facebooku gdzie publikowane są aktualne informacje.
Źródło: Muzeum Romantyzmu w Opinogórze.