W niedzielę 9 czerwca 2024 w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej odbyło się wspaniałe muzyczne wydarzenie pt. „Koncert na cztery miechy” w wykonaniu Gdańskiego Kwartetu Akordeonowego, czyli Macieja Kacprzaka, Pawła Ratajka, Pawła Wiśniewskiego oraz Wojciecha Ulanowskiego. Po koncercie podczas Galerii Jednego Obiektu zaprezentowano portret Zofii z Jabłonowskich Fredro.
W trakcie wydarzenia zgromadzona publiczność miała okazję do spotkania z czterema akordeonistami, czyli Gdańskim Kwartetem Akordeonowym. Zespół tworzą artyści młodego pokolenia związani z trójmiejskim środowiskiem muzycznym. Muzycy są laureatami ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych, występują jako soliści i kameraliści w wielu projektach muzycznych. Celem, który przyświecał założycielom kwartetu było zamiłowanie do muzyki kameralnej oraz chęć prezentacji możliwości czterech akordeonów.
Repertuar muzyków to synteza muzycznych zainteresowań czworga akordeonistów. Zespół, w trakcie swojej działalności współpracował z różnymi instytucjami, do których należały: Polska Filharmonia Bałtycka, Cappella Gedanensis, Gdyńskie Centrum Kultury, Oliwski Ratusz Kultury.
W programie koncertu znalazły się dzieła muzyki klasycznej, romantycznej i rozrywkowej w aranżacji na akordeony. Publiczność miała okazję wysłuchać następujących utworów:
- Menuet i Badinerie z II Suity orkiestrowej h-moll Jan Sebastian Bach,
- Indifference Tony Murena,
- V Taniec węgierski Johannes Brahms,
- Humoreska F-dur op. 101 nr 7 Antonin Dworzak,
- Suita Gotycka (cz. IV Toccata) Leon Boellmann,
- Prząśniczka Stanisław Moniuszko,
- Primavera Portena Astor Piazzolla,
- Allegro non molto z Zimy z 4 Pór Roku Antonio Vivaldi,
- Besame Mucho Consuelo Velazquez,
- Suita z musicalu Skrzypek na dachu Jerry Bock,
- Czardasz Vittorio Monti.
Po występie słuchacze żywiołowo domagali się bisu, w ramach którego artyści zaprezentowali Taniec z szablami Arama Chaczaturiana.
Maciej Kacprzak – akordeonista
Maciej Kacprzak – akordeonista, członek Gdańskiego Kwartetu Akordeonowego opowiada o występie oraz planach na najbliższe miesiące:
„Wystąpiliśmy w Opinogórze, w Muzeum Romantyzmu w składzie: Maciej Kacprzak, Paweł Ratajek, Paweł Wiśniewski, Wojciech Ulanowski jako Gdański Kwartet Akordeonowy.
Miałem okazję występować tutaj już wielokrotnie, ponieważ urodziłem się w Ciechanowie, kończyłem szkołę muzyczną w Mławie i tutaj jako uczeń szkoły muzycznej miałem okazję przyjeżdżać do muzeum i w różnych miejscach tutaj występować. A teraz, w tym roku udało się przyjechać tutaj z zespołem – Kwartetem Akordeonowym.
Zawsze się cieszymy kiedy jest pełna sala, to jest pierwszy bardzo duży plus. Publiczność bardzo żywo reagowała i mamy wrażenie, że skrupulatnie wszystkiego słuchała. Jesteśmy bardzo wdzięczni, że tak właśnie publiczność dopisała i dobrze przyjęła ten program. Myślę, że to może być spowodowane tym, że zagraliśmy bardzo zróżnicowany repertuar i każdy mógł znaleźć w tym programie coś dla siebie.
Jeżeli chodzi o pracowanie repertuaru, to jest taka nasza wspólna praca. Zawsze na próbach zastanawiamy się co grać, przygotowujemy program, dodajemy kolejne utwory, wtedy jakieś inne idą na chwilę w odstawkę, ale często wracamy później do tych utworów, ponieważ mamy dużo większy repertuar, niż tylko to, co dzisiaj wykonaliśmy. Z racji tego, że każdy koncert ma jakieś swoje ramy czasowe, to musieliśmy ograniczyć się do takiego programu.
Teraz w lato mamy kilka koncertów w Trójmieście – w Gdańsku i Gdyni. Planujemy również w sierpniu wejść do studia i nagrać kilka utworów, ponieważ fajnym zwieńczeniem tych trzech lat naszej dotychczasowej współpracy byłaby płyta. Powoli dojrzewamy do tego typu decyzji.”
Artyści z Gdańskiego Kwartetu Akordeonowego i Aldona Łyszkowska – Kierownik Działu Wydawnictw, Edukacji i Promocji, Kustosz i Monika Salamon-Miłoboszewska – Dyrektor Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej.
Po koncercie miało miejsce kolejne, interesujące wydarzenie kulturalne. W ramach Galerii Jednego Obiektu, gromadzeni goście mogli zobaczyć, jak również poznać historię portretu Zofii z Jabłonowskich Fredro.
Informacje na temat portretu oraz jego autora:
Schweikart Karol Gottlieb
28 lutego 1772 Ludwigsburg – 16 kwietnia 1855 Tarnopol
Malarz niemiecki. Znany pod nazwiskami Schweikert, Szweikart. Mimo plastycznego talentu, zgodnie z życzeniem ojca przygotowywał się do zawodu wojskowego i w roku 1787 wstąpił do Hohe Karlsschule w Stuttgarcie. W wyniku zaniedbań edukacyjnych opuścił szkołę w roku 1792. Wyjechał do Strasburga, a potem do Szwajcarii. Utrzymywał się z malowania miniatur, niewielkich portretów i widoków. W roku 1795 przybył do Wiednia i rozpoczął studia w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
W roku 1802 przebywał w Pradze i Ołomuńcu, skąd następnie przyjechał do Lwowa. Rok 1807 spędził w Moskwie, później wyjeżdżał jeszcze na Węgry i Bukowinę. Stale mieszkał we Lwowie i prowadził w pracowni lekcje rysunku i malarstwa. W 1840 roku zakupił majątek Ryków koło Złoczowa, skąd w roku 1846 przeniósł się do Sambora, a w 1853 do Tarnopola.
Portrecista malował olejno i pastelami, wykonywał miniatury na blasze, a we wczesnym okresie na kości słoniowej. Wiernie odtwarzał podobieństwo swoich modeli, ujmowanych w popiersiu lub półpostaci. Wyjątkowo malował portrety całopostaciowe, a bardzo rzadko zbiorowe. Autor niewielkich pejzaży, scen rodzajowych, martwych natur, kompozycji mitologicznych. Twórczość w nurcie realizmu mieszczańskiego, wykazująca głównie wpływy wiedeńskiego klasycyzmu.
Portret Zofii z Jabłonowskich Fredro, 1824
olej, płótno; 202,0 x 117,0 cm.
Muzeum Narodowe w Warszawie nr inw. MP 1910
Zofia Jabłonowska herbu Grzymała, primo voto Skarbek, secundo voto Fredro, (1798-1882) – hrabianka, starościanka korsuńska, współdziedziczka zamku kamienieckiego i dóbr odrzykońskich oraz Korczyńskich. W wieku 15 lat została wydana za mąż za starszego o 18 lat hrabiego – Stanisława Skarbka.
W roku 1817 poznała we Lwowie, gdzie mąż jej był fundatorem Teatru, komediopisarza Aleksandra Fredrę (1793–1876), który się w niej zakochał z wzajemnością od pierwszego wejrzenia. Aleksander nie był akceptowany ani przez matkę Zofii, ani przez jej czterech braci. 8 listopada 1828 roku, po dziesięcioletnich staraniach o uzyskanie rozwodu, zawarła związek małżeński z Aleksandrem Fredro w kościele w Korczynie, a wesele odbyło się w Krościenku Wyżnym koło Krosna. Mieli syna Jana Aleksandra Fredro, który podobnie jak ojciec był komediopisarzem, i córkę Zofię Ludwikę Cecylię Fredro.
Tekst, zdjęcia: Ciech24.pl
Źródło: Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Górnej